DEEP PUPRLE
Οι Deep Purple είναι αγγλικό ροκ συγκρότημα, το οποίο δημιουργήθηκε στο Χέρτφορντσαϊρ (Hertfordshire) το 1968. Μαζί με τους Led Zeppelin και τους Black Sabbath είναι ένα απ' τα πιο δημοφιλή Χέβι Μέταλ συγκροτήματα, παρόλο που οι Deep Purple αρνούνται να δηλώσουν ότι είναι Χέβι Μέταλ, ενώ η μουσική τους περιλαμβάνει και κάποια ποπ στοιχεία. Οι Deep Purple έχουν μπει στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες ως το πιο θορυβώδες συγκρότημα και έχουν πουλήσει πάνω από 100.000.000 δίσκους, και είναι ενεργοί ως συγκρότημα από το 1968 ως σήμερα.
Αρχικά Βήματα
Ξεκινώντας το 1968, με τον Ρίτσι Μπλάκμορ (κιθάρα), τον Τζον Λορντ (πλήκτρα), τον Ίαν Πέις (τύμπανα), τον Ροντ Έβανς (φωνητικά) και τον Νικ Σίμπερ (μπάσο), γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με τη διασκευή στο κλασικό "Hush" του Τζο Σάουθ, το οποίο ανέβηκε στο #4 των αμερικανικών charts.
Το ντεμπούτο-άλμπουμ τους "Shades of Deep Purple" έφτασε στο #24 στις Η.Π.Α. και #19 στον Καναδά. Τα "The Book of Taliesyn" (#54 στις Η.Π.Α.) και "Deep Purple" (#162 στις Η.Π.Α.) που ακολούθησαν δεν γνώρισαν ανάλογη επιτυχία και η τριάδα Μπλάκμορ/Λορντ/Πέις αποφάσισε την αλλαγή των Έβανς και Σίμπερ με τους Ίαν Γκίλλαν (φωνητικά) και Ρότζερ Γκλόβερ (μπάσο) από τους "Episode Six".
Πρώτη κυκλοφορία του ανανεωμένου συγκροτήματος ήταν το Δεκέμβριο του 1969, το ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "Concerto for Group and Orchestra". Η εν λόγω ηχογράφηση έγινε στο Royal Albert Hall του Λονδίνου σε συνεργασία με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου και γνώρισε μία πρώτη επιτυχία στα βρετανικά τσαρτς φτάνοντας στο #26. Τον Ιούνιο του 1970 κυκλοφορεί το πρώτο άλμπουμ (ηχογραφημένο σε στούντιο) των Deep Purple με τους Γκίλαν/Γκλόβερ, το "Deep Purple in Rock".
Ο δίσκος αυτός γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη φτάνοντας στο #4 στη Μεγάλη Βρετανία και το #1 στη Γερμανία, αλλά πολύ μικρή επιτυχία στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Το "Deep Purple in Rock" συνοδευόταν από το σινγκλ "Black Night", επίσης μεγάλη ευρωπαϊκή επιτυχία για τους Deep Purple, και περιείχε το θρυλικό "Child in Time" και τα εκρηκτικά "Speed King", "Flight of the Rat" και "Hard Lovin' Man
Πορεία
Τον Ιούλιο του 1971 κυκλοφορεί το "Fireball", το πρώτο #1 για το βρετανικό συγκρότημα στην πατρίδα του, μαζί με το Top-10 σινγκλ "Strange Kind of Woman". Ο δίσκος έγινε χρυσός στις Η.Π.Α., και περιείχε τα πολύ δυνατά "Fireball" (#15 στη Μεγάλη Βρετανία) και "Fools".
Τον Απρίλιο του 1972, οι Deep Purple κυκλοφορούν τον πιο επιτυχημένο δίσκο τους "Machine Head". Ο δίσκος έφτασε στο #1 στη Βρετανία και #7 στις Η.Π.Α., ενώ περιείχε μεγάλες επιτυχίες όπως τα "Smoke on the Water", "Highway Star" και "Space Truckin".
Μία πολύ μεγάλη περιοδεία ξεκίνησε, κατά τη διάρκεια της οποίας ηχογραφήθηκε το ιστορικό ζωντανό άλμπουμ "Made in Japan" (#16 στη Μεγάλη Βρετανία και #6 στις Η.Π.Α.), ένα από τα καλύτερα ζωντανά άλμπουμ όλων των εποχών. Οι διαμάχες μεταξύ του Ρίτσι Μπλάκμορ και του Ίαν Γκίλλαν, τα προβλήματα αλκοολισμού του τελευταίου και ο κορεσμός μετά από τις συνεχείς περιοδείες και ηχογραφήσεις, οδήγησαν το καλοκαίρι του 1973 το δίδυμο Γκίλαν/Γκλόβερ σε αποχώρηση από τους Deep Purple, λίγο μετά την κυκλοφορία του μέτριου "Who Do We Think We Are" (#4 στη Μεγάλη Βρετανία και #15 στις Η.Π.Α) το οποίο περιείχε την επιτυχία "Woman from Tokyo".
Αντικαταστάτες τους ήταν ο Ντέιβιντ Κόβερντεϊλ (φωνητικά) και Γκλεν Χιούζ (μπάσο). Τον Φεβρουάριο του 1974 κυκλοφορεί το "Burn" που φτάνει στο #3 των βρετανικών charts και το #9 των αντίστοιχων αμερικανικών. Μεγάλες επιτυχίες του εν λόγω δίσκου το ομώνυμο κομμάτι, το "Might Just Take Your Life" και το "Sail Away".
Με τη νέα σύνθεση, οι Deep Purple εμφανίστηκαν στις 6 Απριλίου του 1974 ως πρώτο όνομα σε μία πολύ μεγάλη συναυλία στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α. μπροστά σε 200.000 θεατές, πάνω από τους Black Sabbath, Black Oak Arkansas, Eagles και άλλους. Τον Δεκέμβριο του 1974 κυκλοφορεί το τελευταίο άλμπουμ πριν την αποχώρηση του Ρίτσι Μπλάκμορ, "Stormbringer" (#6 στη Βρετανία, #20 στις Η.Π.Α.) με τα "Soldier of Fortune", "Hold On" και "Stormbringer" να ξεχωρίζουν.
Σημαντική Αποχώρηση Και Νέα Μέλη
Το 1975 αποχωρεί από το συγκρότημα το ιδρυτικό μέλος και ένας από τους σημαντικότερους κιθαρίστες όλων των εποχών, ο Ρίτσι Μπλάκμορ, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Τόμι Μπολίν. Με την τελευταία αυτή προσθήκη, οι Deep Purple πρόλαβαν να κυκλοφορήσουν μόλις ένα δίσκο, τον "Come Taste the Band" τον Οκτώβριο του 1975 (#19 στη Βρετανία και #43 στις Η.Π.Α.).
Το συγκρότημα διαλύθηκε το 1976, ενώ λίγους μήνες αργότερα βρέθηκε νεκρός από υπερβολική δόση ο Τόμι Μπολίν. Μέχρι την επανένωση τους το 1984, τα μέλη του συγκροτήματος δημιούργησαν άλλα επιτυχημένα και μη συγκροτήματα. Ο Ίαν Γκίλλαν δημιούργησε τους "Gillan" ενώ το 1983 τραγούδησε για το άλμπουμ "Born Again" των Black Sabbath.
Ο Ρίτσι Μπλάκμορ δημιούργησε τους Rainbow με τους Ρόνι Τζέιμς Ντίο, Κόζι Πάουελ και Ντον Έρεϊ (αργότερα μέλος των Deep Purple) ηχογραφώντας κάποια ιστορικά άλμπουμ όπως το "Rising" του 1976 και το "Long Live Rock 'n' Roll" του 1977. Οι υπόλοιποι συμμετείχαν σε διάφορα γκρουπ όπως οι "Whitesnake", "Rainbow", "Gillan", "Paice, Ashton & Lord" και "Gary Moore".
Από το 1976 ως το 1984, κυκλοφόρησαν διάφορες ζωντανές ηχογραφήσεις παλιότερων συναυλιών του συγκροτήματος αλλά και επιτυχημένες συλλογές, όπως το "Deepest Purple" του 1980 που ανέβηκε στην κορυφή των βρετανικών τσαρτς και είναι πλέον πλατινένιο στις Η.Π.Α..
Πιο Επιτυχημένη Μορφή Συγκροτήματος
Το 1984 το ιστορικό hard rock συγκρότημα επανενώνεται στην πιο επιτυχημένη του μορφή, δηλαδή με την πεντάδα Μπλάκμορ/Γκίλλαν/Γκλόβερ/Λορντ/Πέις και κυκλοφορεί το πλατινένιο "Perfect Strangers" (#5 στη Βρετανία, #17 στις Η.Π.Α.). Ακολουθεί μία μεγάλη περιοδεία και τον Ιανουάριο του 1987 κυκλοφόρησε το "The House of Blue Light"' (#10 στη Βρετανία, #34 στις Η.Π.Α.), στην περιοδεία του οποίου ηχογραφήθηκε το "Nobody's Perfect" (#38 στη Βρετανία, #105 στις Η.Π.Α.).
Το 1989, ο Ίαν Γκίλλαν αποχώρησε για δεύτερη φορά από το συγκρότημα, για να αντικατασταθεί από τον Τζο Λιν Τέρνερ (πρώην μέλος των Rainbow). Με τον Τέρνερ στα φωνητικά οι Deep Purple κυκλοφορήσαν το πολύ μέτριο "Slaves and Masters" (#45 στη Βρετανία, #87 στις Η.Π.Α.) τον Οκτώβριο του 1990.
Τον Αύγουστο του 1992, επανενώθηκε για δεύτερη φορά η κλασική σύνθεση του γκρουπ, και κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1993 το "The Battle Rages on"(#21 στη Βρετανία, #192 στις Η.Π.Α.). Στην επερχόμενη περιοδεία ηχογραφήθηκε το "Come Hell or High Water" (#29 στη Βρετανία), για να ακολουθήσει η αποχώρηση του Ρίτσι Μπλάκμορ αυτή τη φορά, του οποίου τη θέση πήρε αρχικά ο Τζο Σατριάνι και λίγους μήνες αργότερα ο Στηβ Μορς, ο οποίος παραμένει ως σήμερα.
Η νέα σύνθεση, κυκλοφορεί το "Purpendicular" (#58 στη Βρετανία) τον Φεβρουάριο του 1996, το οποίο περιείχε ένα από τα καλύτερα κομμάτια της νεότερης ιστορίας του συγκροτήματος, το "Sometimes I Feel Like Screaming", ενώ το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς κυκλοφορεί το ζωντανά ηχογραφημένο στο Παρίσι, "Live at the Olympia '96" . Τον Μάιο του 1998 επανέρχονται με νέο άλμπουμ το "Abandon" (#76 στη Βρετανία), ενώ το 2001 ο Ντον Έρεϊ αντικαθιστά τον Τζον Λορντ στα πλήκτρα. Λίγο πριν την αποχώρηση του Τζον Λορντ από το συγκρότημα, κυκλοφόρησε το "Live at the Royal Albert Hall" με τη συμφωνική του Λονδίνου, τριάντα χρόνια μετά το πρώτο ανάλογο εγχείρημα. Το 2003 κυκλοφόρησαν το "Bananas" (#85 στη Βρετανία) και το 2005 το "Rapture of the Deep" (#81 στη Βρετανια
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
| ALBUMS | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ιούλιος 1968 | Shades of Deep Purple | ||||||||||||||||||||||||||
| Οκτώβριος 1968 | The Book of Taliesyn | ||||||||||||||||||||||||||
| Ιούνιος 1969 | Deep Purple | ||||||||||||||||||||||||||
| Ιούνιος 1970 | Deep Purple in Rock | ||||||||||||||||||||||||||
| Σεπτέμβριος 1971 | Fireball | ||||||||||||||||||||||||||
| Απρίλιος 1972 | Machine Head | ||||||||||||||||||||||||||
| Ιανουάριος 1973 | Who Do We Think We Are | ||||||||||||||||||||||||||
| Φεβρουάριος 1974 | Burn | ||||||||||||||||||||||||||
| Δεκέμβριος 1974 | Stormbringer | ||||||||||||||||||||||||||
| Νοέμβριος 1975 | Come Taste the Band | ||||||||||||||||||||||||||
| Οκτώβριος 1984 | Perfect Strangers | ||||||||||||||||||||||||||
| Ιανουάριος 1987 | The House of Blue Light | ||||||||||||||||||||||||||
| Ιούλιος 1990 | Slaves and Masters | ||||||||||||||||||||||||||
| Αύγουστος 1993 | The Battle Rages On | ||||||||||||||||||||||||||
| Φεβρουάριος 1996 | Purpendicular | ||||||||||||||||||||||||||
| Μάϊος 1998 | Abandon | ||||||||||||||||||||||||||
| Αύγουστος 2003 | Bananas | ||||||||||||||||||||||||||
| Οκτώβριος 2005 | Rapture of the Deep |
LIVE
| Σεπτέμβριος 1969 | Concerto for Group and Orchestra | ||||||||||
| Δεκέμβριος 1972 | Made in Japan | ||||||||||
| Οκτώβριος 1976 | Made in Europe | ||||||||||
| Μάρτιος 1977 | Last Concert In Japan | ||||||||||
| Δεκέμβριος 1980 | Deep Purple in Concert | ||||||||||
| Σεπτέμβριος 1982 | Live in London | ||||||||||
| Ιούλιος 1988 | Nobody's Perfect | ||||||||||
| Ιούνιος 1991 | In The Absence of Pink | ||||||||||
| Νοέμβριος 1994 | Come Hell or High Water | ||||||||||
| Ιούνιος 1997 | Live at the Olympia '96 | ||||||||||
| Φεβρουάριος 2000 | Live at the Royal Albert Hall | ||||||||||
| Μάιος 2006 | Live at Montreux 1996 | ||||||||||
| Ιούνιος 2011 | Phoenix Rising |
Edited by akaliptoseduras you tube http://www.youtube.com/watch?v=X_y7LF3yV6M&context=C4351351ADvjVQa1PpcFNYA6NyKFqiPXIgNdyh4brGtpN_xhoFnkk=
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου